Parki Narodowe PN BIEBRZAŃSKI PN
Informacje o parku

Biebrzański Park Narodowy (BbPN) został utworzony na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1993 roku jako 18-ty z kolei polski park narodowy. Obecnie, spośród 23 polskich parków narodowych BbPN jest największym parkiem narodowym i jednym z większych w Europie. Celem Parku jest ochrona rozległych torfowisk Kotliny Biebrzańskiej oraz niewielkiego fragmentu Wzgórz Sokólskich o łącznej powierzchni 59.223 ha. Otulina Parku obejmuje także nieduże części przylegających do Kotliny Biebrzańskiej mezoregionów: Wzgórz Sokólskich, Wysoczyzny Białostockiej, Wysoczyzny Kolneńskiej i Doliny Górnej Narwi. W granicach Parku znajduje się osiem wyłączonych z niego enklaw, obejmujących głównie wyspy mineralne w obrębie Kotliny Biebrzańskiej, zajęte pod uprawy, łąki i osadnictwo.

Najcenniejsze walory Parku to szeroka dolina mającej charakter naturalny silnie meandrującej rzeki Biebrzy, z największym zespołem torfowisk w Polsce, zwanych Bagnami Biebrzańskimi. Wraz z unikatową mozaiką i strefowością siedlisk mokradłowych, a także ekstensywnym rolnictwem zachowały się tu rzadkie, zagrożone i ginące w kraju i Europie gatunki roślin, ptaków i innych zwierząt. Charakterystyczne dla Biebrzańskiego Parku Narodowego są również rozległe krajobrazy, ekosystemy i siedliska, które gdzie indziej zostały już bezpowrotnie zniszczone, w wyniku melioracji, osuszania bagien i torfowisk.

Bagna Biebrzańskie są uznawane za jedną z najważniejszych w kraju i w Europie Środkowej ostoi ptaków wodno-błotnych. Jako niezwykle cenny obszar wodno-błotny Biebrzański Park Narodowy w roku 1995 został wpisany na listę Konwencji Ramsar o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego. O międzynarodowej randze walorów przyrodniczych doliny Biebrzy świadczy również uznanie jej za ostoję ptaków o randze europejskiej, wg klasyfikacji BirdLife International. W 2004 dolinę Biebrzy włączono do sieci Natura 2000. Obecnie jest to obszar specjalnej ochrony ptaków (PLH 200008 Dolina Biebrzy o powierzchni 121.002,6 ha) i obszar specjalnej ochrony siedlisk (PLB 200006 Ostoja Biebrzańska o powierzchni 149.929,1 ha).
 

Dane statystyczne

Data utworzenia
9 wrzesień 1993 r.

Powierzchnia Parku:  59 223 ha

Otulina:  66 824 ha

Powierzchnia form ochrony:

Ochrona ścisła:  7 279 ha
Ochrona czynna:  25 041 ha
Ochrona krajobrazowa:  26 903 ha

Udział procentowy ekosystemów:
· leśne –  26,5 %
· nieleśne –  71,8%
· wodne –  1,7 %

Łączna długość szlaków turystycznych: 459,5 km

Szlaki kajakowe ( Biebrzą, Sidrą, Jegrznią, Brzozówką, Wissą oraz kanałami: Augustowskim, Woźnawiejskim i Rudzkim) o łącznej długości 223,2 km

· Szlaki rowerowe (7) – 65,7 km
· Szlaki piesze (14) – 157,6 km
· Szlak konny o długości 13 km

Ścieżki edukacyjne (15) o łącznej długości 29,2 km

Teren Parku podzielony jest na:


Basen Górny i Środkowy, w skład którego wchodzą:
·  Obwód ochronny Trzyrzeczki,
·  Obwód ochronny Tajno,
·  Obwód ochronny Grzędy,
·  Obwód ochronny Ciszewo,
·  Obwód ochronny Kapice,
·  Obwód ochronny Kopytkowo
·  Ośrodek Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego i Rehabilitacji Zwierząt

Basen Dolny, w skład którego wchodzą:
·   Obwód ochronny Osowiec,
·   Obwód ochronny Werykle,
·   Obwód ochronny Brzeziny

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Budowa wspólnej platformy wymiany informacji oraz systemu szkoleń zawodowych w patkach narodowych

Stronę wyświetlono: 1732088 Projekt i realizacja: PADO